Numbers 23

1बलाम बालाकाला म्हणाला, इथे सात वेद्या बांधा आणि माझ्यासाठी सात बैल आणि सात मेंढे तयार ठेवा. 2बलामाने सांगितले तसे बालाकाने एक मेंढा व एक बैल प्रत्येक वेदीवर मारला. 3नंतर बलाम बालाकाला म्हणाला, तू या होमबली जवळ थांब. मी दुसरीकडे जातो. नंतर परमेश्वर माझ्याकडे येईल आणि मी काय बोलायचे ते मला सांगेल. नंतर बलाम उंच जागी गेला.

बलाम इस्त्राएल लोकांना आशीर्वाद देतो

4देव त्या जागी बलामाकडे आला आणि बलाम म्हणाला, मी सात वेद्या तयार केल्या आहेत. आणि प्रत्येक वेदीवर मी एकेक मेंढा व बैल बळी दिला आहे. 5नंतर परमेश्वराने काय बोलायचे ते बलामाला सांगितले. परमेश्वर म्हणाला, बालाकाकडे परत जा आणि मी सांगतो तेच त्याला जाऊन सांग. 6तेव्हा बलाम बालाकाकडे परत आला आणि तो आपल्या होमार्पणाजवळ उभा होता आणि मवाबाचे सर्व पुढारी त्याच्याबरोबर होते.

7नंतर बलामाने आपला संदेश सांगण्यास सुरवात केली आणि म्हणाला,

पूर्वेकडच्या अराम पर्वतावरुन
मवाबाचा राजा बालाक याने मला येथे आणले.
तो म्हणाला, ये, माझ्यासाठी याकोबाला शाप दे,
ये, इस्राएलींना विरोध कर.
8ज्याला देवाने शाप दिला नाही त्याला मी कसा शाप देऊ?
ज्याला परमेश्वराने धमकी दिली नाही त्याला मी कशी धमकी देऊ?

9मी त्या लोकांना पर्वतावरुन बघू शकतो;

मी त्यांना उंच डोंगरावरुन बघतो.
पहा, तेथे लोक एकटेच राहत आहे
आणि ते स्वतःला सर्वसाधारण राष्ट्रामध्ये गणित नाहीत.

10इस्राएलाचा केवळ चौथा हिस्सा कोण मोजेल

किंवा याकोबाच्या धुळीचे कण कोण मोजू शकेल?
मला नीतिमान मनुष्याप्रमाणे मरण येऊ दे,
आणि त्यांच्याप्रमाणेच माझ्या जीवनाचा शेवट होऊ दे!

11बालाक बलामाला म्हणाला, तू हे काय केलेस? माझ्या शत्रूंना शाप देण्यासाठी मी तुला येथे आणले. पण पहा, तू तर त्यांना आशीर्वाद दिलास. 12बलामाने उत्तर दिले व म्हणाला, परमेश्वराने माझ्या मुखात जे घातले, केवळ तेच मी बोलण्याची काळजी घेऊ नये काय?

13नंतर बालाक त्याला म्हणाला, म्हणून माझ्याबरोबर दुसऱ्या जागी ये. तिथून तुला ह्यातील आणखी बरेच लोक दिसू शकतील. तू त्या सगळ्यांना बघू शकणार नाहीस. पण त्यांचा काही भाग तुला दिसू शकेल. कदाचित त्या जागेवरुन तू त्यांना माझ्यासाठी शाप दे. 14तेव्हा बालाक बलामाला पिसगाच्या माथ्यावरील सोफीमाच्या माळ्यावर घेऊन गेला. तेथे बालाकाने सात वेद्या बांधल्या. नंतर बालाकाने प्रत्येक वेदीवर एक बैल आणि एक मेंढा बळी दिला. 15तेव्हा बलाम बालाकाला म्हणाला, तू येथे आपल्या होमबलीजवळ या वेदीजवळ थांब. मी तिकडे जाऊन देवाला भेटून येतो.

16परमेश्वर बलामाकडे आला आणि काय बोलायचे ते त्याने त्याला सांगितले. नंतर परमेश्वराने बलामाला बालाकाकडे जायला सांगितले. आणि त्याने सांगितलेलेच बोलायला सांगितले. 17म्हणून बलाम बलाकाकडे परत गेला. बालाक वेदीजवळच उभा होता. मवाबाचे पुढारी होमबलीपाशी उभे होते. बालाकाने बलामाला येताना पाहिले. आणि तो म्हणाला, परमेश्वराने काय सांगितले? 18बलामाने त्याच्या संदेशास सुरवात केली. तो म्हणाला,

बालाका, उठ आणि ऐक.
तू सिप्पोरेच्या मुला, माझे ऐक,

19देव माणूस नाही, की त्याने खोटे बोलावे,

किंवा तो काही मनुष्यप्राणी नाही की, त्याने मन बदलावे.
जर त्याने काही वचन दिले तर तो ते केल्याशिवाय राहील काय?
तो बोलला आहे मी हे करील तर ते तो पुरे केल्याशिवाय राहील काय?
20पहा, मी आशीर्वाद द्यायला आज्ञा केली, देवाने आशीर्वाद दिला आणि मी तो उलटा फिरवू शकत नाही.

21त्याला याकोबात काही कष्ट

किंवा इस्राएलात त्रास दिसला नाही.
त्यांचा परमेश्वर देव त्यांच्याबरोबर आहे, राजाचा जयघोष त्यांच्यात आहे.
22देवाने त्यांना मिसर देशातून बाहेर आणले. ते रानबैला इतके शक्तिमान आहेत.

23याकोबाच्याविरूद्ध मंत्रतंत्र चालणार नाही

आणि इस्राएलींना दैवप्रश्र सांगणारे हानी पोचवू शकत नाही,
याकोबाविषयी व इस्राएलाविषयी म्हणतील की
पहा, देवाने केवढे महान कार्य केले!

24पहा, लोक सिंहिणीसारखे उठत आहेत,

सिंहासारखा बाहेर येतो आणि हल्ला करतो.
तो त्याची शिकार खाऊन
आणि वधलेल्यांचे रक्त प्यायल्याखेरीज तो खाली बसणार नाही.

25नंतर बालाक बलामाला म्हणाला, तू त्यांना शापहि देऊ नको आणि आशीर्वादहि देऊ नको. 26बलामाने बालाकाला उत्तर दिले, मी तुला आधीच सांगितले होते की परमेश्वर जे सांगेल तेच मला बोलता येईल. 27नंतर बालाक बलामाला म्हणाला, तेव्हा माझ्याबरोबर दुसऱ्या ठिकाणी ये. कदाचित देव आनंदी होईल आणि तुला त्या लोकांना शाप द्यायची परवानगी देईल.

28म्हणून बालाक बलामाला घेऊन पौर पर्वताच्या माथ्यावर गेला. या पर्वतावरुन वाळवंट दिसते. 29बलाम बालाकाला म्हणाला, “इथे सात वेद्या बांध. नंतर सात बैल आणि सात मेंढे बळी देण्यासाठी तयार कर.” बलामाने सांगितल्याप्रमाणे बालाकाने साऱ्या गोष्टी केल्या. बालाकाने वेदीवर बैल आणि मेंढे बळी दिले.

30